Gisteren heeft Yester z'n herhalingsprik gehad voor de Weil/Parvo. In het asiel had ie al de cocktailprik gehad en weil/parvo moet dan na ongeveer 3-4 weken herhaald worden. Het zou niet mijn persoonlijke keus geweest zijn, om een hondje in zo'n toestand en slechte conditie te enten. Een enting is een hele 'aanslag' op het immuunsysteem. Maar het beleid van het asiel is natuurlijk zo dat elk binnengekomen dier zo snel mogelijk geënt wordt en daar kan ik me ook wel iets bij voorstellen. Yester gedroeg zich in ieder geval keurig op de tafel bij de dierenarts. In de wachtkamer vond ie het minder leuk, want daar zat een grote witte herder en Yester houdt niet van (grote) honden. Ook hier in de groep is ie nog steeds niet echt op z'n gemak. Als de meiden te dicht bij 'm komen probeert ie ze altijd te ontwijken en als dat niet lukt dan hapt ie naar ze. Inez en Goya dagen 'm regelmatig uit voor een spelletje, maar Yester gaat er niet op in. Je kan duidelijk merken dat Yester niet gewend is met andere honden te spelen of mee om te gaan. Hij speelt wel met ons...met een touw of een kluifje en hij 'bromt' er dan heel erg bij...zo leuk vind ie het. Gisteravond had hij voor het eerst 'doldwaze minuten', zoals ik dat altijd bij onze honden noem. Bank op...bank af...rennen door de kamer naar de keuken en weer terug. Toen de jonge meiden met 'm mee wilden doen had ie zoiets van: hee...dát was de bedoeling niet en hij stopte ermee.
Ook het clickeren gaat goed...hij kan inmiddels zitten, liggen en op het hondenbankje (= plaats)en zodra ie ziet dat ik de clicker en het bakje met de beloninkjes pak dan zie je 'm denken: wát moet ik doen om dat beloninkje te krijgen. Ik zeg dan niets en hij werkt uit zichzelf z'n hele 'repertoire' af. zit...geen click. liggen...geen click. op het bankje...jaaaaa....click = beloning. Het woordje 'nee' gaat ie steeds beter begrijpen.
Vandaag de laatste dag van het jaar en er wordt al aardig wat vuurwerk afgestoken hier in de buurt. Tot nu toe heeft Yester daar geen problemen mee...hij reageert er althans niet op. Ik ben benieuwd hoe dat vannacht is als het 'grote geweld' losbarst.
31-12-2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Hoi Marijke,
BeantwoordenVerwijderenAllereerst pluim voor wat je doet en al hebt bereikt met Yester.
Ik weet het niet zeker, maar ik was net op de homepage van de NTC en ik dacht toch echt Yester te herkennen op het voorblad van het januari nummer. Klopt dat?
Sorry, ik las al bij een andere topic van de fotoshoot dat het inderdaad klopt.
BeantwoordenVerwijderenMja...wat entingen betreft...ik heb het gevoel dat de inzichten daarover de laatste jaren toch drastisch aan het veranderen zijn.
BeantwoordenVerwijderenHet klakkeloos 'erin jassen' lijkt achterhaald.
Maar goed, kan me voorstellen dat dat lang nog niet tot het beleid van de asiels is doorgedrongen.
En ik kan nog wel wat meer terreinen opnoemen, alwaar de dierenarsten het aloude entingspatroon graag in zwang houden.
Ik kan er me ook nog wel wat bij voorstellen, maar goed...daar gaat het hier niet om.
Leuk !!! dat Yester het zo goed op de clicker doet.
Een beetje 'gericht op voertjes' en die clicker doet meteen zijn werk, haha.
Ik vind het fantastisch dat je nu al zulke leuke dingen met de 'einzelgänger' bereikt.
Tja...kleine eigenheimer tussen al die leuke meiden.
Hij is het waarschijnlijk niet 'gewoon' dat er zoveel speelsheid bestaat, hij is het niet 'gewoon' om met zijn soortgenoten te spelen/communiceren.
Ik denk dat hij ergens altijd 'n eenzaam jongetje is geweest.
Maar: hij bloeit op !!!
En gelukkig hebben jouw meiden elkáár!!!
Dat maakt dat het niet al te frustrerend voor henzelf is.
In ieder geval: heel fijn om te lezen hoe de kleine man met jullie speelt !!!
Hij wil dus wel heel graag wat doen en ook 'samen'.
En dat van die clicker is natuurlijk geniaal !!!
Heel leuk om te lezen, jouw updates, Marijke.
Ik volg Yester graag!