Kluiven.

Meestal is het hier in het weekend vaste prik dat de honden nieuwe kluifjes krijgen. We geven altijd gedroogde koeienhoefjes, omdat dat het enige is waar de honden niet om gaan knokken. Alle andere soorten 'kluif' geeft heibel in de groep. Ook Yester kreeg vanochtend dus een hoefje. Ik had 'm voor alle zekerheid met zijn kluifje in de bench gedaan...en dat was maar goed ook. Jeetje zeg...wat is die fel met een hoefje! Na een half uurtje zéér fanatiek bezig te zijn geweest met kluiven, vond ik het welletjes en wilde 'm uit de bench halen. Nou...vergeet het maar...meneer kwam er pertinent niet uit en toen ik 'm eruit wilde tillen hapte ie naar me. Nou ben ik niet voor één gat te vangen (en ik wéét dat Yester álles voor eten doet) dus ik naar de keuken om een hondensnackje (gedroogde stukjes kip/rund) te pakken. Yester kent inmiddels het rammelende geluid van het bakje waar de snacks inzitten...dus hij kwam de bench uit om me achterna te lopen. Ik riep 'm en omdat ie kwam kreeg ie dus een beloning én het gaf mij de gelegenheid om gauw het hoefje uit zijn bench te halen. Goeie les voor me...de volgende keer krijgt ie z'n hoefje in de tuin...;-)
Zo leren we mekaar steeds beter kennen.