Op schoot

Elke avond is dit vaste prik voor Yester...lekker op schoot terwijl ik op de pc werk. 't Is alleen een beetje lastig werken met één hand...;-)

Een nieuwe truc...;-)

'IJsje'..;-)

Gisteravond laat komt Yester ineens heel fier en trots uit de tuin met een groot stuk ijs. Met een houding van 'is MIJN' legde ie het op het vloerkleed en wilde het op zijn gemak op eten....toen ik het af wou pakken wilde ie wel even naar me happen....maar uiteindelijk konden we een deal sluiten.....hij wilde zijn ijsje wel ruilen voor een stukje gedroogde kip...;-)

CECS?

Ik had er nog nooit van gehoord...maar het zou me niet verbazen als dát het is wat Yester heeft. En hoewel epilepsie er in vele vormen is, van hele lichte aanvallen tot de zware 'klassieke' epi-aanvallen, heb ik bij beide aanvallen van Yester het gevoel gehad dat het wel eens geen epilepsie zou kunnen zijn.

Ik werd door iemand geattendeerd op de site van 'Spike's Disease' .
Voor mij iets nieuws, maar afgelopen weekend heb ik er veel over gelezen en gezien (vooral het 1e filmpje van Spike's aanval lijkt heel erg op de laatste aanval van Yester)
Als Yester inderdaad CECS heeft, dan zijn de aanvallen met een gluten-vrij voer voor een groot deel te voorkomen. Gluten zitten in granen e.d. Ik denk maar zo: baat het niet dan schaadt het niet, dus we gaan ervoor. Yester krijgt vanaf 15-2 alleen nog maar gluten-vrije KVV.

CECS staat voor Canine Epileptoid Cramping Syndrome

CECS komt niet alleen bij border terriers voor, maar bij honden van verschillende rassen en ook bij bastaarden en kruisingen. Ik heb contact gehad met de eigenaar van Spike en zij vertelde me dat ze een teckel in Duitsland kende met CECS.

Sh*t...wéér een aanval.

Vannacht heeft Yester weer een aanval gehad....en heftiger dan de vorige keer (23 dec)
Toen ik de boel aan het opruimen was en aanstalten maakte om naar bed te gaan zat Yester voor de deur...dus ik zeg tegen hem: ja...we gaan zo naar boven. Door z'n manier van doen/reageren kreeg ik het gevoel...'er is iets met hem'. Dus ik roep 'm en hij komt sluipend op z'n buik naar me toe...alsof ie doodsbang was voor me. Hij bleef plat op de grond liggen en ging niet tegen me opstaan (en da's al helemaal niks voor Yester) Dus ik til 'm op en praat wat met 'm...hee vent...wat doe je allemaal...Is er iets met je? Maar hij stribbelde hevig tegen en wilde weer op de grond. Op het moment dat ik 'm neerzet begint ie te braken en meteen volgde de aanval. Nou heb ik heel wat epilepsie-aanvallen gezien (heb in het verleden een teckel en een collie gehad met epi) maar de aanval van Yester verloopt toch anders. Hij valt om, z'n rug trekt helemaal krom en staat gespannen als een boog. Hij is als het ware helemaal verkrampt en hij lijkt gewoon 'bij' te zijn...althans die indruk krijg ik. Hij maakt géén fietsende bewegingen en hij laat géén plas/ontlasting lopen. Dat gebeurd wel bij een klassieke epilepsie-aanval. Wél was ie aan het 'bellen blazen'...maar dat kan ook komen omdat ook deze aanval (net als de vorige) met braken begon. Toen de 'kramptoestand' minder werd en het erop leek dat z'n lichaampje wat ontspande, volgde er weer een aanval (óf het was nog steeds dezelfde?) Deze aanval duurde zo'n 5 minuten. Toen stond ie op....schudde zich eens uit...sprong tegen me op...gaf een lik in m'n gezicht (ik was bij 'm op de grond gaan zitten) en was weer de oude vrolijke Yester...en gedroeg zich volkomen normaal. Ik vaag me af of dit niet iets anders is als epilepsie?

Op tafel...

Hij weet inmiddels heus wel dat het eigenlijk niet mag...

Maar die blik van 'm is onweerstaanbaar...hij 'verkoopt' zichzelf..en z'n streken erbij...;-)

Zeg.....

hoe zit dat? Wordt mijn bakje nog gevuld?